Dental and Medical Problems
2010, vol. 47, nr 1, January-March, p. 30–33
Publication type: original article
Language: Polish
License: Creative Commons Attribution 3.0 Unported (CC BY 3.0)
Ocena stabilności wyników leczenia po jednoszczękowych operacjach progenii
Stability Assessment of Single-Jaw Surgeries in Patients with Mandibular Prognathism
1 Klinika Chirurgii Czaszkowo-Szczękowo-Twarzowej i Onkologicznej Uniwersytetu Medycznego w Łodzi
2 Oddział Kliniczny Chirurgii Szczękowo-Twarzowej Uniwersytetu Medycznego w Łodzi
Streszczenie
Wprowadzenie. Obustronna strzałkowa osteotomia gałęzi żuchwy Obwegesera w modyfikacji DalPonta jest nadal najczęściej wykonywaną operacją cofnięcia żuchwy u pacjentów z progenią. Niestety, mimo zastosowania stabilnej osteosyntezy, dochodzi do powikłań w postaci częściowego nawrotu wady.
Cel pracy. Ocena ilościowa stabilności wyników leczenia chirurgicznego progenii metodami operacji tylko na żuchwie oraz ustalenie, czy istnieje zależność między wielkością nawrotu wady, metodą zabiegu, wiekiem i płcią pacjentów.
Materiał i metody. Analizie retrospektywnej poddano zdjęcia cefalometryczne boczne oraz dane demograficzne 37 pacjentów leczonych chirurgicznie z powodu progenii.
Wyniki. Wartość wskaźnika nawrotu wady wzrastała po obu zabiegach. W grupie pacjentów operowanych metodą strzałkowej osteotomii gałęzi żuchwy po 6 i 12 miesiącach po zabiegu średnie wartości wskaźnika nawrotu wady wynosiły odpowiednio 16,35 i 49,16%, a w grupie pacjentów operowanych metodą pionowej osteotomii gałęzi żuchwy odpowiednio 34,19 i 52,30%. Wartość wskaźnika nawrotu wady (RI) nie zależała od metody zabiegu, wieku i płci pacjentów.
Wnioski. Planując leczenie chirurgiczne progenii, mimo stosowania stabilnej osteosyntezy, należy uwzględnić istotne ryzyko nawrotu wady. Istnieje potrzeba rozwijania nowych metod i modyfikacji operacji progenii mogących zapewnić bardziej stabilne wyniki leczenia.
Abstract
Background. Bilateral sagittal osteotomy according to Obwegeser modified by DalPont remains the most often used method of surgical mandibular setback in patients with mandibular prognathism. However, stable osteosynthesis is performed, partial relapse still appears.
Objectives. The aim of the study was quantitive assessment of stability of surgical one-jaw mandibular setback and testing the relationship between relapse index, method of treatment, age and gender of patients.
Material and Methods. Retrospective analysis of lateral cephalometric radiographs and demographic data of 37 patients treated surgically due to mandibular prognathism was performed.
Results. Relapse index was increasing after surgery, during follow-up period. In the group of patients operated with bilateral sagittal split osteotomy, average value of relapse index 6 and 12 months postoperatively was 16.35% and 49.16%, and in the group of patients operated with extraoral vertical ramus osteotomy it was 34.19% and 52.30% respectively. No correlation was found between relapse index (RI), age and gender of patients.
Conclusion. Despite of stable osteosynthesis, planning mandibular setback in patients with mandibular prognathism, one should always consider significant risk of postsurgical relapse. Introducing of new techniques and modifications of surgical single-jaw treatment of mandibular prognathism is necessary.
Słowa kluczowe
wskaźnik nawrotu wady, progenia, kefalometria
Key words
relapse index, mandibular prognathism, cephalometry
References (11)
- Cho H.J.: Long-term stability of surgical mandibular set back. Angle Orthod. 2007, 77, 851–856.
- Eggensperger N., Smolka W., Rahal A., Lizuka T.: Skeletal relapse in single-jaw surgery. J. Oral Maxillofac. Surg. 2004, 62, 1486–1496.
- Gaszyńska E., Kozakiewicz M.: Powikłania leczenia chirurgicznego progenii. Pol. Merk. Lek. 2008, 145, 27–31.
- Kim M.J., Kim S.G., Park Y.W.: Positional stability following intentional posterior ostectomy of the distal segment in bilateral sagittal split ramus osteotomy for correction of mandibular prognathism. J. Cranio-Maxillofac. Surg. 2002, 30, 35–40.
- Eggensperger N., Raditsch T., Taghizadeh F., Lizuka T.: Mandibular setback by sagittal ramus osteotomy: a 12 year follow-up. Acta Odontol. Scand. 2005, 63, 183–188.
- Bailey L.J., Cevidanes L.H., Proffit W.R.: Stability and predictability of orthognathic surgery. Am. J. Orthod. Dentofacial Orthop. 2004, 126, 273–277.
- Chen C.M., Lee H.E., Yang C.F., Shen Y.S., Huang I.Y., Tseng Y.C., Lai S.T.: Intraoral vertical ramus osteotomy for correction of mandibular prognathism – long-term stability. Ann. Plast. Surg. 2008, 61, 52–55.
- Segner D., Hasund A.: Kliniczne odniesienia analizy. W: Indywidualna kefalometria. Eds.: Segner D., Hasund A., Med Tour Press International Wydawnictwo Medyczne, Warszawa 1996, 112–125.
- Proffit W.R., Philips C., Dann C.: Stability after surgical-orthodontic correction of skeletal class III malocclusion. Int. J. Adult Orthod. Orthognath. Surg. 1991, 6, 7–18.
- Ellis III E.: A method to passively align the sagittal ramus osteotomy segments. J. Oral Maxillofac. Surg. 2007, 65, 2125–2130.
- Huang C.S., de Villa G.H., Liou E.J. W., Chen Y.R.: Mandibular remodeling after bilateral sagittal split osteotomy for prognathism of the mandible. J. Oral Maxillofac. Surg. 2006, 64, 167–172.