Streszczenie

Wprowadzenie. Gruczolaki ślinianek są łagodnymi nowotworami nabłonkowymi. W przypadku niecałkowitego usunięcia chirurgicznego może nastąpić nawrót choroby, a niekiedy w uprzednio łagodnym guzie może rozwinąć się rak.
Cel pracy. Retrospektywna analiza pacjentów leczonych z powodu gruczolaków wielopostaciowych.
Materiał i metody. W Zakładzie Chirurgii Stomatologicznej Uniwersytetu Medycznego w Łodzi leczono 72 pacjentów w latach 2004–2014 z powodu gruczolaków wielopostaciowych. Najwięcej guzów było umiejscowionych w śliniance przyusznej u 34 chorych, na wardze górnej w 12 przypadkach, na podniebieniu u 10 osób, na policzku u 2 leczonych, u 8 na języku oraz u 6 na wyrostku zębodołowym szczęki. U wszystkich pacjentów wzrost guza był powolny, a czas trwania choroby różny; nieraz wieloletni bez objawów podmiotowych. Guzy miały okrągły kształt i gładką powierzchnię. Ich konsystencja była elastycznotwarda, niebolesna podczas badania palpacyjnego, dobrze ruchoma wobec tkanek otaczających. Leczenia wszystkich chorych dokonano laserem CO2 z określeniem minimalnej, skutecznej i bezpiecznej mocy promieniowania. W znieczuleniu nasiękowym (0,3–0,5 ml 2% lignokainy), skupioną wiązka światła lasera o mocy 3–4 W w opcji pracy ciągłej, bez kontaktu narzędzia z operowaną zmianą nacięto błonę śluzową, którą odwarstwiono. Następnie wyłuszczono guz z torebką łącznotkankową, który przesłano do badania histopatologicznego. Ranę pooperacyjną pozostawiono do wygojenia przez ziarninowanie. Przebieg śródi pooperacyjny był bez powikłań.
Wyniki. Otrzymane wyniki badań histopatologicznych potwierdziły wstępne rozpoznanie gruczolaka wielopostaciowego. W badaniach kontrolnych wykonanych po 2–3 latach od zabiegu nie stwierdzono nawrotu choroby, a wynik czynnościowy i estetyczny uznano za bardzo korzystny. W badanym materiale wielkość gruczolaków wielopostaciowych była różna, średnica wynosiła od kilku milimetrów do 6 cm.
Wnioski. Wykorzystanie w leczeniu gruczolaków wielopostaciowych minimalnej, skutecznej i bezpiecznej mocy 3–4 W promieniowania lasera CO2, zapobiega nawrotom choroby. Gruczolaki wielopostaciowe występują najczęściej u osób ok. 40. roku życia. Ostateczne rozpoznanie jest zawsze potwierdzone badaniem histopatologicznym (Dent Med. Probl. 2014, 51, 1, 43–48).

Abstract

Background. Salivary gland adenomas are benign epithelial tumors. However, in case of their incomplete removal during the treatment, relapses may be observed, and in some cases previously benign tumor may develop to the cancer.
Objectives. Retrospective study to evaluate patients treated for pleomorphic adenomas.
Material and Methods. In 2004–2014, 72 patients were treated in the Oral Surgery Department of Lodz Medical University for pleomorphic adenomas. The most common site of occurrence was parotid gland – 34 patients, upper lip – 12 cases, the palate – 10, the buccal mucosa – 2, tongue – 8 and 6 cases on the alveolar process of the maxilla. In all patients, the tumor presented as a slow-growing, painless mass, which was present, not uncommonly, for many years without any symptoms. The tumors were regularly shaped, firm, mobile, well-circumscribed and had a smooth surface. All patients were treated with a CO2 laser that determined minimum efficiency and safe laser radiation power. In local infliltration anaesthesia with 0.3–0.5 mL of 2% Lidocaine, the focused continuous laser beam of 3–4 W was used. Without any contact with the operated area, the mucosa was incised and subsequently prepared. Afterwards, the tumor was enucleated alongside the surrounding fibrous capsule.
Results. Received results of histological examination confirmed the preliminary diagnosis of pleomorphic adenoma. In the followup examination after 2 to 3 years, no signs or symptoms of recurrence developed, and the functional and esthetical result was satisfactory. In evaluated material, the size of tumors varied from few mm to 6 cm in diameter.
Conclusion. The use of CO2 laser with determined minimum effective and safe laser radiation power of 3 to 4 Watts prevents the recurrence of pleomorphic adenomas. As the average age at presentation is around 40 years of age, the diagnosis must be confirmed by histological examination (Dent Med. Probl. 2014, 51, 1, 43–48).